فتحیه فتاحی زاده؛ عارفه داودی؛ مرضیه محصص
چکیده
یکی از جلوههای درخشان صحیفة سجّادیّه پیوند این کتاب شریف با قرآن کریم است. هدف این جستار، به تصویر کشیدن انس و همنشینی امام سجّاد(ع) با قرآن کریم و نیز اثرپذیری عمیق آن حضرت(ع) از کلام وحی در دعای اوّل تا هفتم صحیفة سجّادیّه است. ضرورت این پژوهش، هویداسازی یکی از انواع تعامل گنجینة حدیثی شیعه با قرآن کریم، از رهگذر بررسی گونهشناسی ...
بیشتر
یکی از جلوههای درخشان صحیفة سجّادیّه پیوند این کتاب شریف با قرآن کریم است. هدف این جستار، به تصویر کشیدن انس و همنشینی امام سجّاد(ع) با قرآن کریم و نیز اثرپذیری عمیق آن حضرت(ع) از کلام وحی در دعای اوّل تا هفتم صحیفة سجّادیّه است. ضرورت این پژوهش، هویداسازی یکی از انواع تعامل گنجینة حدیثی شیعه با قرآن کریم، از رهگذر بررسی گونهشناسی اقتباس و کارکردهای گوناگون این گونهها در بافت متنی صحیفة سجّادیّه میباشد. بدین منظور، با روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی این عنصر ادبی پرداخته شدهاست. گونههای مقتبس قرآنی در هفت دعای اوّل صحیفة سجّادیّه عبارت است از: اقتباس کامل، جزئی، متغیّر، اشارهای و استنباطی. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که پربسامدترین گونه، اقتباس متغیّر و دشوارترین نوع، از حیث تشخیص، اقتباس استنباطی است و انگیزة کاربست این گونهها برای تعلیل، تأکید، تفسیر و توضیح، تهلیل و تحمید و جری و تطبیق است و گاه کارکرد ترکیبی دارد.
فتحیّه فتّاحیزاده؛ حسین افسردیر؛ عصمت رحیمی
چکیده
«اقتباس» یکی از اَشکال بهکارگیری و تبلور آیات قرآن کریم در کلام معصومان(ع)میباشد. مقالة حاضر با هدف بررسی گونههای اقتباس و انگیزة بهکارگیری آن در کلام امام رضا(ع) به رشتة تحریر درآمده است. با توجّه به اینکه قرآن کریم منزلت و مکانتی خاص نزد مسلمانان دارد و بهترین منبع و سرچشمهای است که ائمّه(ع) مضامین عالی و بلند خود را ...
بیشتر
«اقتباس» یکی از اَشکال بهکارگیری و تبلور آیات قرآن کریم در کلام معصومان(ع)میباشد. مقالة حاضر با هدف بررسی گونههای اقتباس و انگیزة بهکارگیری آن در کلام امام رضا(ع) به رشتة تحریر درآمده است. با توجّه به اینکه قرآن کریم منزلت و مکانتی خاص نزد مسلمانان دارد و بهترین منبع و سرچشمهای است که ائمّه(ع) مضامین عالی و بلند خود را از آن میگیرند، امام رضا(ع) نیز در حدیث امامت به طور فراوان از آیات قرآن بهره گرفته است و با این اثرپذیری به بیان دقیق ابعاد و زوایای گوناگون امامت و مسائل مربوط به آن پرداخته است. در این مقاله، ابتدا مفهوم اقتباس و انگیزههای آن توضیح داده میشود، سپس به بررسی این عنصر ادبی در خطبه پرداخته میشود. دراین حدیث شریف، گونههایی از اقتباس قرآنی، ازجمله اقتباس کامل، جزئی، متغیّر، اشارهای و استنباطی ملاحظه میشود که امام(ع) هر یک از این گونهها را با انگیزه و هدفی خاص به کار برده است که در این نوشتار تلاش میشود این اقتباسها با رویکردی تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد.